W niniejszej glosie zawarto krytyczną opinię o przysługującej, zdaniem Sądu Najwyższego, bankowi zaskarżalności na podstawie art.302 § 1 k.p.k. postanowienia prokuratora wydanego na podstawie art. 105 ust.1 pkt 2 lit. b Prawa bankowego. Przede wszystkim z tego względu, ze żadną miarą nie można uznać, by postanowienie to naruszało jakiekolwiek prawo banku (co najwyżej narusza interes takiej instytucji, co jest pojęciem odrębnym od pojęcia uprawnienia). Ponadto, za niesłuszne trzeba przyjąć zapatrywanie Sądu, jakoby wskazany przepis Prawa bankowego nie stanowił samoistnej podstawy uchylenia tajemnicy bankowej w określonym nim zakresie, a wprowadzenie uzyskanych od banku informacji do materiału procesowego śledztwa lub dochodzenia wymaga wydania przez prokuratora dodatkowego postanowienia na podstawie art.226 k.p.k.
PDF System Informacji Prawnej LEX czerwiec 2016
O Autorze
